Vegasalt Ljós og myrkurs.

Í byrjun hvers dags þá eru vogaskálar Ljóssins og myrkursins í algjöru jafnvægi 50/50 í lífi hvers manns.  Skaparinn hefur yfirsýn með öllu ferlinu og sér til þess á hverjum degi.  Ef við kjósum aðeins að bregðast bara við eða svara ávallt í sömu mynt þá skekkist vogin á kostnað Ljóssins.  Enn á móti getum við lyft upp vogarskál ljóssins þegar við grípum tækifærið til að leggja öðrum lið og hjálpa, ef við gerum umfram það sem til er ætlast, gerum eitthvað óvænt, þá lyftist vogin upp á kostnað myrkursins. 

Í dag, taktu saman upplýsingarnar um tilfinningarnar, hugsanir og framkvæmdir.  Það mun hjálpa þér ekki bara að halda góðu jafnvægi, heldur líka hjálpar þér að yfirbuga myrkrið.  Stundum getur útlitið virkað svart en í raun ertu þá aðeins einu skrefi frá því að komast aftur í ljósið.

Megir þú eiga djúpa þrá í lífi þínu!

Í bók dýrðarinnar (Zohar) er ritað að þráin er kerið sem gerir okkur kleift að meðtaka Ljósið.  Það eitt að taka á móti blessunum og góðu gengi og annað að tryggja að það viðhaldist.  Það er ekki nóg að meðtaka heldur verðum við að viðhalda þránni líka yfir því sem við höfum nú þegar.  Það er ekki alltaf svo auðvelt verk þar sem við leggjum það ávallt í vana okkar og einblína á það sem við höfum ekki.

Í dag, vertu í snertingu við þá þrá sem þú fannst fyrst fyrir þegar þú byrjaðir að hitta elskhuga þinn, þegar þú byrjaðir að vinna í draumavinnunni þinni.  Megi djúp þrá ríkja í lífi þínu.

Kveiktu eld fyrir aðra.

Einn þekktur kabbalisti Rav Mendel of Kotzk sagði eitt sinn. 

 Sumir nota trú sína sem hlýja yfirflík. Sem hlýjar aðeins þeim, en nýtist örðum ekki neitt.  En svo eru aðrir sem kveikja eld sem hlýjar bæði þeim jafnt sem öðrum.

Í dag, leitaðu leiða til að færa smá hlýju og kærleik inní líf einhvers annars.

Að sleppa úr fangelsi óttans.

Í mínum hugleiðingum og skrifum um Kabbalah þá hafið þið oft séð mig nota eftirfarandi hugtök, Guð, Ljósið eða Skaparinn og út frá þessum hugtökum hafa sumir dregið þá ályktun að ég sé að hvetja fólk að taka upp trú á einn allsherjar Guði út frá skrifum mínum, svo fer víðs fjarri. 

Hið rétta er að Kabbalah kennir okkur aftur á móti með hvað hætti við getum uppgötvað og upplifað það Ljós sem býr innra með okkur öllum.  Aukið okkar þekkingu á okkur sjálfum og því umhverfi sem við búum í, veitt okkur þau tæki og tól sem nauðsynleg eru til að þroskast og sigrast á ótta okkar.  Ástæðan fyrir því að við kvíðum að líta á og takast á við okkar ótta er vegna þess að þessi sami ótti eru þeir rimlar í fangaklefa þínum sem halda þér frá þínum eilíflega hluta eða þínu æðra sjálfi.

Í dag vertu vakandi yfir því hvað þú óttast.  Taktu eftir hversu oft þessi ótti kemur upp og finndu hversu sársaukafullt það er að dvelja með þeim ótta.

 

Tækifæri - ekki tækfæri það er spurningin.

Ég heyrði eitt sinn sögu um tvo farandsölumenn sem unnu við það að ferðast um allan heiminn og seldu skó.  Í einni slíkri ferð þá lá leið þeirra til lands í svokölluðu þriðja ríki.  Fyrri sölumaðurinn sem hét Jón lenti snemma dags og kom sér fyrir á hóteli sínu og fór að kanna aðstæður til að selja skó. Við það féllust honum gjörsamlega hendur og hann flýtti sér aftur á hótelið og hringdi í konu sína og sagði: elskan þú munt ekki trúa hversu mikil vonbrigði þessi ferð er, það er engin von fyrir mig hér, hérna gengur enginn í skóm, hvernig á ég í ósköpunum að selja svo mikið sem eitt par?  Síðan pakkaði Jón niður og tók næstu flugvél heim. 

Seinni sölumaðurinn hann Hannes kom með næstu vél á eftir Jóni.  Hannes kom sér líka fyrir á hótelinu og hóf síðan að kanna aðstæður og markað til að selja skó.  Hannes var fullur eftirvæntingar og flýtti sér aftur á hótelið til að hringja í konu sína og sagði: elskan þú munt ekki trúa hversu heppinn ég er að vera kominn hér, hérna eru svo mörg tækifæri.  Enginn þeirra sem búa hér ganga í skóm!  Ég get selt skó til allra landsmanna hér.  Sem hann endaði svo á því að gera og seldi þúsundir skópara.

Í dag, horfðu þá aftur yfir þau svæði sem þú taldir að væru engin tækifæri.

Breyting fæðir af sér breytingu!

Ef þú vilt ná að afreka það ómögulega, þá þarft þú stöðuglega að mæta því óþekkta.  Breyting fæðir af sér breytingu.  Oft á tíðum getur verið svolítið ógnvænlegt og jafnvel yfirþyrmandi að gera þessar dramatísku breytingar.  Við eigum það til að frosna jafnvel af ótta og efa.  Eina leiðin til að sigrast á því er að æfa sig að gera stöðuglega breytingar í litlum skömmtum í hvert sinn og stækka síðan ker sitt með hverri breytingu.

Í dag, farðu þá nýja leið í vinnuna.  Pantaðu eitthvað nýtt af matseðlinum næst þegar þú ferð út.  Talaðu við ný andlit í næsta fögnuði sem þú ferð í.  Breyttu útaf vananum því að breyting leiðir af sér breytingu.

Umburðarlyndi - Þolinmæði

Hversu oft höfum við sagt við einhvern,"ég er margsinnis búinn að segja þér þetta!" við einhvern sem hefur gert mistök.

Stundum velti ég fyrir mér hvað það er sem veldur því að viljum við fá alla þá þolinmæði og umburðarlyndi sem handhæg er gagnvart okkur sjálfum ef og þegar okkur verður á mistök, en höfum síðan enga þolinmæði gagnvart mistökum annarra.
 

Í dag, gefum öðrum færi á að breytast. Ekki vera svona fljót að skjóta hvort annað í kaf.

Ljós Kraftaverka!

Við erum sífellt að biðja um kraftaverk með einum eða öðrum hætti.  En hversu oft óskum við þess að kraftaverkið gerist fyrir einhvern annan en okkur sjálf?

Það er mikill munur á því að vera ker eða leiðsla eða tengiliður.  Kerið getur aðeins haldið Ljósi eftir stærð þess.  Tengiliður - leiðsla er sífellt að draga niður meira Ljós fyrir aðra, leiðslan getur verið full og um leið úthlutað ótakmarkað Ljós.

Hvort viltu frekar vera?

Í dag, hugsaðu um elskhuga þinn/vini/yfirmann/afa/ömmu/barni eða hvern sem er - hvaða kraftaverk þurfa þau á að halda?  Vertu nákvæmur.  Sendu Ljós kraftaverka til þeirra manneskju sem þarf á því að halda og þú sjál(ur) munt verða yfirfull af Ljósi kraftaverka.

Hvað skal gera?

Oft á tíðum þá er maður ekki viss um í hvaða átt skuli stefna, og á slíkum stundum hef ég valið eina stefnu sem innri tilfinning segir mér að velja og fylgt henni eftir með festu og fullvissu.  Ég hef lært af lestri í Zohar að stundum er óvissa góður staður til að vera á.  Það er framkvæmdin, það að láta vaða, taka áhættu sem færir manni síðan skíra mynd.

 

 

 

 

Í dag, ekki bíða eftir 100% fullvissu til að framkvæma.  Farðu eftir þinni innri sannfæringu, tilfinningu og láttu rödd Ljóssins leiða þig þá leið sem framundan er. 

 

Lítill sætur froskur!

Langaði að skella hér einni gamalli færslu sem á bara vel við í dag. 

Eitt sinn fyrir langa löngu var lítill sætur froskur sem féll ofan í risa stóra skál af rjóma. Litli froskurinn gat með engu móti komist uppúr skálinni en hélt þó áfram að spyrna frá sér í von um að komast uppúr. Hann spyrnti aftur, aftur og aftur þar til að rjóminn umbreyttist loks í smjör og þá gat litli sæti froskurinn hoppað úr skálinni á öruggan stað. 

Þetta er saga um mig og þig. Við erum froskurinn. Við getum annað hvort lagt árar í bát og gefist upp þegar við mætum því sem virðist óyfirstíganleg hindrun, eða þá spyrnt frá okkur aftur, aftur og aftur þar til vanblessun umbreytist í blessun. Þú getur þó verið fullviss um það að Skaparinn okkar vill að við lifum af þær orrustur sem við lendum í, og sigrast á okkar púkum, og skiptir engu um það hversu svart útlitið kunni að vera, þá er alltaf ljós á hinum endanum á göngunum. Áskorunin okkar er sú að viðhalda okkar fullvissu og halda áfram að berjast hina góðu baráttu.

Haltu áfram að spyrna frá þér í dag. Vertu viss að það er til lausn á hverju því sem herjar að þér og virðist yfirþyrmandi.